011/10.09.08
info@tvo-advocaten.be
TVO advocaten BV
Maastrichterstraat 114/1.01
3500 Hasselt
KBO 1018.809.212
11 augustus 2019 is een zwarte dag voor Beringen. Brandweermannen Benni Smulders (37) en Chris Medo (42) lieten toen het leven in een verwoestende brand in een verlaten winkelpand op de Koolmijnlaan. De brandweerkorpsen van Heusden-Zolder en Beringen verloren die nacht twee collega’s. De ouders, echtgenotes en kinderen verloren hun zonen, mannen en papa’s.
Wat begon als een routineklus, eindigde in een groot drama. Samen met brandweerman Arno Barzan gingen Benni en Chris het gebouw binnen, terwijl andere collega’s de andere kant van het pand probeerden te blussen. Maar ze kwamen terecht in een flashover, een levensgevaarlijke situatie waarbij rookgassen niet weg kunnen en de extreme hitte ervoor zorgt dat er een zelfontbranding ontstaat.
Arno kon op het nippertje ontsnappen en werd met zware brandwonden naar het ziekenhuis gebracht. “Een vierde van zijn lichaam was zwaar verbrand. Ze hebben hem een maand onder volledige narcose moeten houden en een jaar lang heeft die man een drukpak gedragen. Daarbovenop heeft hij zich altijd schuldig gevoeld: ‘Had ik iets kunnen doen?’”, aldus meester Luk Delbrouck voor Arno Barzan.
Drie andere collega’s raakten lichtgewond. Maar Benni en Chris bleven achter in de vlammenzee en overleefden het niet. Een zeer pijnlijk detail: ze overleden niet door de giftige rook, wel door de brandwonden.
Twintiger B.E. uit Heusden-Zolder moest zich vrijdag, vier jaar later, verantwoorden voor de brandstichting. Drie jaar lang hield hij samen met zijn vrienden de lippen stijf op elkaar. Pas toen de vader van Chris het heft in eigen handen nam en geld beloofde aan de gouden tipgever, vielen de jongeren door de mand. “Ik zweeg uit schrik. Schrik voor de gevolgen”, stelde B.E. “We verveelden ons. We staken de brand aan en probeerden te blussen, maar het liep uit de hand. We zijn dan uit het pand gevlucht. We hebben de deuren dichtgedaan met het idee dat minder zuurstof de brand zou doven. Dat was heel dom.” Er volgden verder vooral veel stiltes tijdens zijn verhoor.
De Hasseltse procureur en raadslieden van de vele burgerlijke partijen – onder wie alle nabestaanden, de verzekeraar en de eigenaar van het pand – wezen de rechtbank op de houding van de jongeren, die zelf geen hulpdiensten belden. Van spijt is geen sprake, stelden zij. “Op tablets is te zien hoe ze die nacht nog foto’s en video’s maakten. Ze hadden veel plezier.”
Ook de rechter wees de twintiger op een zeer pijnlijke uitspraak tijdens een van zijn drie verhoren: “Mijn schuldgevoel is op den duur weggegaan.” Een foutje, verkeerd begrepen, zo stelde de twintiger zelf.
De man hing een maximale straf van 20 jaar opsluiting boven het hoofd, maar de Hasseltse procureur eiste uiteindelijk 5 jaar. Zij stelde dat hij niet naar de gevangenis moet door akkoord te gaan met een volledig uitstel onder voorwaarden. Verder eiste ze ook een boete van 4.000 euro.
Meester Louisa Van Looy, die samen met meester Jan Swennen optrad voor de nabestaanden, had het over de persoonlijkheden van de overleden brandweermannen en de grote leegte die hun dood achterlaat. “De beklaagde zegt dat hij angst had voor de gevolgen van zijn daden. Wel, Chris en Benni hadden geen angst toen ze het pand binnenliepen. Maar ze kwamen nooit meer buiten …”
Benni was gepassioneerd hulpverlener en verhuisde van Antwerpen naar Limburg voor zijn job. “Zijn ouders zijn hem daar zelfs in gevolgd. Hij was hun beste kameraad. En die is nu uit hun leven weggerukt. Dat is ondraaglijk, ook voor zijn echtgenote. Zij moet hun vier kinderen nu alleen door het leven loodsen.”
Ook Chris liet een vrouw en twee tieners achter. “Hun dromen zijn aan diggelen geslagen”, aldus Van Looy, die morele schadevergoedingen van onder andere 12.000 euro eist.
De eigenaar van het pand werd bijgestaan door meester Tom Van Overbeke. De man werd lange tijd onschuldig verdacht van de brand en eist een bedrag van 10.000 euro morele schadevergoeding.
De advocate van de twintiger, meester Liesbeth Meirens, stelde dat de dood van de brandweermannen niet het gevolg is van de tenlastelegging (opzettelijke brandstichting bij nacht) die voorligt, waardoor de schadevergoedingen volgens haar niet kunnen toegekend worden. Zij stelt dat het parket de feiten dan gedetailleerder moest kwalificeren onder slagen en verwondingen of onopzettelijke doding.
Toch wijst ze op de spijt van haar cliënt. “Ik ben ervan overtuigd dat het kattenkwaad was dat uit de hand is gelopen. In geen miljoen jaar heeft mijn client gedacht dat het tot zo’n menselijk leed zou leiden.” Zij vraagt dan ook een werkstraf en wijst op het stabiele leven dat hij heeft. Zo werd hij onlangs vader en heeft hij vast werk.
De twintiger las op het einde van de zitting nog een brief voor. “Ik draag dit elke dag, elke minuut en elke seconde met me mee. Woorden schieten te kort om mijn diepe spijt uit te drukken. Kon ik maar terugkeren naar het verleden.”
Guido, de vader van Benni Smulders, reageerde bijzonder emotioneel op de woorden van de twintiger. “U gaat verder met uw leven. U kan straks naar uw kind toe. Het enige wat mij nog rest is naar het graf van mijn zoon gaan om te praten tegen een steen”, zo snikte hij terwijl hij in de armen van zijn echtgenote viel. “Ik hoop dat je levenslang met twee brandweermannen op je schouders zal rondlopen.”
Vonnis volgt op 15 december.