Het feestje liep rond 6 uur ’s ochtends mis aan de vestiaire van de Hasseltse danstempel. De betichte en zijn twee vrienden raakten in een woordenwisseling verzeild met het vriendengroepje van het slachtoffer, een 22-jarige Genkenaar. Waar die over ging, heeft iedereen het raden naar. Feit is dat de beschuldigde nog amper op zijn benen kon staan en zelfs alle moeite van de wereld had om zijn jas aan te krijgen. Getuige daarvan zijn bewakingsbeelden uit de Versuz. “Ik had wodka gedronken en cannabis gebruikt.”

Opgeschept

De Houthalenaar kroop samen met zijn vrienden in zijn wagen en wachtte op het andere groepje. Na anderhalve minuut vertrok de betichte met zijn BMW, knalde over een grasperk en reed niet meteen richting uitgang. Wel zette hij koers naar het groepje en schepte de Genkenaar op. Het parket had vrijdag zelfs speciaal een videoscherm laten aanrukken om de beelden van de bewakingscamera te tonen in de rechtszaal.

“Het slachtoffer heeft veel geluk gehad. Als hij niet boven op de motorkap, maar onder de wagen was beland, was de kans groot dat hij dit niet had overleefd. Betichte is doelbewust op iemand ingereden en weet dat dit zware gevolgen kan hebben. Voor mij is dit poging moord”, aldus de procureur die ook nog sprak over schuldig verzuim. “Hij rijdt weg en kruipt in zijn bed.”

Looprekje

Het slachtoffer bleef bewusteloos achter op de grond. Met spoed werd de jongeman geopereerd aan een complexe dijbeenbreuk. Drie dagen lag het slachtoffer in het ziekenhuis. Wat volgde was een lange revalidatie. “Hij heeft opnieuw moeten leren wandelen met een looprekje. Maanden moest hij bij zijn ouders in de living slapen. Naar het toilet gaan, lukte niet. Plassen deed hij in een plasbuis en naar het toilet gaan, gebeurde op een speciale stoel. Toen hij dat na een tijd beu was, ging het slachtoffer op zijn achterwerk de trap op om toch maar in zijn bed te kunnen slapen”, sprak zijn advocaat Tom Van Overbeke.

“En dan is er nog het mentale leed. Vaak schiet mijn cliënt wakker uit een nachtmerrie dat een auto hem aanrijdt.” De raadsman wees erop dat het slachtoffer een schooljaar verloor en tot op vandaag nog elke dag last heeft van de pijnlijke gevolgen. Iets wat de jongeman ook zelf zei vrijdag: “Elk dag herinnert me eraan. Ik sta op met pijn en ga slapen met pijn.”

Van Overbeke, die hekelde dat de twee passagiers in de wagen niet terecht stonden voor schuldig verzuim, vroeg de aanstelling van een deskundige om de schade te begroten. Voor het slachtoffer vroeg hij een voorlopige vergoeding van 43.500 euro, 10.075 euro voor de mama en telkens 5.075 euro voor de broer en de papa.

Schuldbesef

De procureur sprak over zeer ernstige feiten. “Iemand is in levensgevaar gebracht, door overmatig alcoholgebruik. Ik wil wel rekening houden met het blanco strafregister, de jeugdige leeftijd van de beklaagde en zijn goede medewerking. Hij heeft oprecht spijt betoond en is inmiddels begonnen met schadevergoedingen te betalen (10.000 euro en 500 euro afbetaling per maand). Ik vorder vijf jaar cel met uitstel gekoppeld aan voorwaarden: een absoluut verbod op alcohol- en drugsgebruik, hij moet het slachtoffer vergoeden, zich laten begeleiden door een justitie-assistent en werk zoeken en behouden. Daarnaast wil ik nog een verbeurdverklaring van zijn BMW en een terbeschikkingstelling van vijf jaar voor de strafuitvoeringsrechtbank. Zo blijft hij voor een langere periode onder zeer strikt toezicht staan.”

“Onhandigheid en zattigheid”

De beschuldigde tekende present in de rechtbank en uitte zijn medeleven. “Ik heb enorm veel spijt. De pijn, de angst, het verdriet en de boosheid bij het slachtoffer zullen voor altijd op mijn geweten drukken. Ik hoop dat het herstel zo goed mogelijk zal verlopen. Ook aan de familie wil ik me excuseren.”

Over de feiten zelf kon de twintiger, die claimt nu geen druppel alcohol meer aan te raken, zich nauwelijks nog wat herinneren. “Ik weet dat ik in de bovenste ruimte van de Versuz was rond 1.30 uur. Het volgende dat ik mij herinner is dat ik wakker word in een cel. Van de aanrijding weet ik niets meer. Net zomin dat de politie me ’s ochtends voor de ogen van mijn mama uit bed heeft gehaald. Ik schaam me diep.”

Zijn advocaten, Luk Delbrouck en Laure Lesire, vroegen de herkwalificatie naar onopzettelijke slagen en verwondingen. Zij betwistten dat de betichte een weloverwogen plan had om het slachtoffer tot doden. “Hoe kon hij dat nog plannen als onze cliënt nog amper op zijn benen kon staan?” Er zou niet doelbewust op de Genkenaar ingereden zijn. Wel zou het gaan om “onhandigheid omdat de betichte zijn wagen niet onder controle had door zattigheid.” De verdediging vroeg om de jongeman een werkstraf op te leggen.

Vonnis op 19 april.